Een eigen atelier aan huis; daar had ik alleen maar van durven dromen. Ik had nooit gedacht dat ik ooit in Waddinxveen zou gaan wonen. Toen we begonnen met zoeken naar een woning hadden we best wat voorwaarden, waarvan we dachten dat het onze zoektocht erg lastig zouden maken. Ik kan niet meer zeggen dan hoeveel geluk we hebben gehad dat we deze woning troffen en hebben aangekocht. Je hoort genoeg verhalen van mensen die al járen aan het zoeken zijn naar de geschikte woning en steeds achter het net vissen of niks kunnen vinden wat aan de eisen voldoet. 

Wij hebben 6 woningen bezocht, waarvan we op 4 een bod hebben uitgebracht. Ons allereerste bod op een drive-in woning in Koudekerk aan den Rijn werd geaccepteerd. Het aanleveren van het koopcontract bleef echter uit en na een aantal weken werden we gebeld dat iemand ons met 50.000 euro had overboden. Een beetje zuur over de gang van zaken besloten we verder te zoeken. Bij de tweede bieding werden we ruim overboden en bij de derde bieding op een klushuis in Boskoop hadden we wel het hoogste bod, maar gingen de verkopers niet akkoord met onze voorwaarden. Bij het vierde huis werd het bod wél geaccepteerd. Het duurde voor ons eigenlijk net iets te lang voordat we het koopcontract konden tekenen en hebben in spanning zitten wachten, zeker gezien onze ervaring met ons allereerste bod. Toen uiteindelijk de hypotheekadviseur ons verloste met het goede nieuws dat alles rond was, konden we ons geluk niet op. Wie had ooit gedacht dat we in deze tijd een jaren 30 woning konden kopen in deze regio, mét een groot atelier? Wij hadden een jaren 30 woning trouwens niet als voorwaarden in onze zoektocht, maar dat maakte het alleen maar leuker. 

Toen ik de Funda-link van deze woning doorstuurde naar mijn man was hij erg sceptisch. Pas na de afwijzing van onze bieding van de woning in Boskoop zijn we de woning in Waddinxveen gaan bezichtigen. Mijn oog was vooral gevallen op de grote ‘schuur’ in de achtertuin. De huidige bewoners gebruikten het alleen voor opslag, maar ik zag meteen hoeveel potentie dit had om als atelier te dienen. Het oppervlakte van de begane grond was 50m2, het was voorzien van genoeg ramen en er zat zelfs een 1e verdieping bovenop. Weliswaar moest er nog genoeg aan geklust worden, maar daar had ik al een aantal jaar flink voor gespaard. Het belangrijkste was dat hier het ‘skelet’ al stond. Wij hebben ook gekeken naar opties om bij woningen iets in de tuin te laten zetten, maar de bedragen die ik heb doorgekregen bij het opvragen van offertes voor oppervlaktes van 20m2 waren al schrikbarend. 

Nadat wij de woning betrokken zijn de werkzaamheden vrij vlot van start gegaan in ‘de schuur’. Mijn man heeft een groot deel van de sloopwerkzaamheden uitgevoerd. Boven werd een muurtje gemetseld, omdat het stukje van onze buren alleen werd afgescheiden met een gammel hekje. De ‘schuur’ staat over het verlengde van ons perceel en onze beide buren. Vroeger is het een oude werkplaats geweest, waaronder een naaiatelier. Als ik het me goed herinner, dateert het bouwwerk rond 1910. De woningen zijn eind jaren 30 erbij gebouwd. Onze rechterburen bezitten ongeveer 4/10 van het pand, wij 5/10 en de andere buren 1/10. 

Tijdens de sloopwerkzaamheden bleek dat een groot deel van de balken in zeer slechte conditie was. We hadden al ingecalculeerd dat het plafond waarschijnlijk vervangen moest worden, maar uiteindelijk moest er ook een stalen constructie aan te pas komen. Een flinke aanslag op mijn budget. Uiteraard was het het meer dan waard, maar het zorgde wel voor stressvolle momenten. Omdat toch alles gestript werd aan de binnenkant, besloten we ook maar meteen de trap te verplaatsen, zodat we een gunstigere indeling konden maken. Hier ben ik achteraf erg blij mee. De trap zit nu in de hal, in plaats van in de hoek van het atelier. Nadat de constructie klaar was werd alles gegipst, gestuct, elektra en leidingen aangelegd, een CV en toilet geïnstalleerd en werden een deel van de oude balken teruggeplaatst die nu uiteraard geen dragende functie hebben, maar wel het authentieke karakter terugbrengen.

Ik heb onwijs veel plezier gehad aan het meedenken over de indeling, het uitzoeken van materialen, meubels en de inrichting. Ik kon het helemaal naar eigen smaak uitzoeken en inrichten. Uiteindelijk heb ik wel wat concessies gedaan die beter paste in mijn budget. Ik wilde heel graag een gietvloer, maar door de huidige ondergrond werd dit veel te kostbaar. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een click marmoleum vloer. Ik wilde een lichte vloer met zo min mogelijk naden. Bij PVC en laminaat in het grijs zie je vaak toch de naden of heel duidelijk dat het niet uit een geheel bestaat. Bij deze Forbo vloer is dat niet het geval. Onder het marmoleum zit kurk als een soort ondervloer. Ik ben erg blij met de uitstraling. Als werkvloer vind ik het minder geschikt, omdat de ervaring nu leert dat het toch redelijk snel krast en als er zware dingen op hebben gestaan ontstaan er deuken.  

Zonder mijn man, mijn ouders en onze aannemer was het allemaal nooit gelukt. Ik werk iedere dag met plezier in deze fijne ruimte. Het is zo fijn om eindelijk in een goed geïsoleerde ruimte te werken met veel daglicht.  

Ik ben onwijs dankbaar voor de fijne samenwerking met onze aannemer. Alles ging zoals gepland. Over alles werd meegedacht en alle wensen die ik had kon hij aan voldoen. Inmiddels zijn we ook goed bevriend en helpt mijn man hem regelmatig met andere klussen. Zoek je nog een aannemer omgeving Alphen aan den Rijn? https://www.facebook.com/BRprojecten

Later meer foto’s van het eindresultaat. Momenteel staat het atelier weer in de steigers, omdat het dak wordt vervangen. Bijna alles is klaar nu in het atelier zelf, alleen alles wat op de eerste verdieping stond, staat nu weer in het atelier. 

Deze moodboard maakte ik voordat we hadden besloten dat de trap verplaatst zou worden.